Assalamualaikum...emm..pagi tadi tenampak pla gambar koko...terus teringat masa sekolah menengah dulu..
dulu-dulu, belanja untuk ke sekolah, guna duit hasil jualan koko...
belakang rumah kami suatu masa dulu di tanam tanaman koko..sedap buah koko nie.kalo sudah masak, ba sanalah kami mengambil buah koko..cari yang fresh2.pastu belah, baru makanlah buahnya..tapi bijinya jangan makan..sama hati2..kadang-kadang dalam biji koko nie ada ulat koko..tpi yang fresh tu, puteh ja warnanya.
biasanya kalo buah koko sudah masak, bapa and mother p lah petik koko..kami pun ikut jugak mengambil buah koko..kalo pokok koko tu tinggi, baa kena suruh pla panjat..time tu badan masih slim2 lagi..jadi memannjat nie small matter bilang urang puteh..he.he..tapi yang problemanya pulak, kalo ada semut..uina..semut di pokok koko nie, sakit kalo mengigit..jadi sebelum ambil buah koko tu, naa siap2 bawa spray..he.he
sudah ambil buah koko tu, kami kumpul di bawah kolong..bawa rumah ba..buka buah koko tu, baru simpan dalam besen-besen besar...biasanya kami kumpul buah2 koko tu dalam besen tu saja..tutup ngan palstik..
kalo koko yang basah nie, nda berapa mahal..tapi kalo yang kering baru mahal.cuma banyak proses lagi tu..malas mo buat.
kalo sudah banyak, kami pun siap paking dalam plastik untuk dijual..tpi sebelum tu,bouah koko tu mesti diasingkan daripada tangkainya..buah koko tu mesti dibersihkan,tiada urat-urat koko...kalo sudah clear..baru kami jual...tempat jual tu di sandakan..jadi selalu kami tumpang gan bas2 yang p bandar..tapi kalo balik asrama, kami singgah dulu tempat kilang koko, jual..ada hasilnya ..itulah buat belanja di asrama....
kalo diingat,memang bertuah dapat pengalaman mcam nie..terasa jugak cmana susah....sekarang pokok koko telah ditumbang..kami ganti gan pokok sawit,,,hasilnya lebih lumayanlah berbanding pendapatan koko..tapi kerjanya teruk..nda pernah ikut p kebun..klao dulu selalulah sekarang nda suda....
oklah..itu sajalah catatan untuk kali ini.....
byee......wassalam
